Kayıp Zaman
Fabrikanın kapısında
Bir işçi aniden duraksar
Dışarıdaki güzel hava ceketinden çeker
Arkasını döner
Güneşe bir bakış atar
Kıpkırmızı ve yusyuvarlak
Kurşuni göğe tebessüm eder
Göz kırpar
Samimice
Der ki, yoldaş güneş ışığı
Hiç düşünmez misin
Patrona böyle güzel
Bir gün vermenin
Aptalcalığını