Bir müddət sonra insanlar çox da vecinə olmur. Kimisə dəyişdirməyə çalışmırsan. Kimin nə düşündüyünü, kimin nə dediyini önəmsəmirsən. Yorulunca öz qabığına çəkilib o kiçik dünyanda yalnız yaşamağı öyrənirsən. Anlıq xoşbəxtliklər yaşayıb dərin hüznlərin öhdəsinsən tək başına gəlməyi öyrəndiyin vaxt kimsəyə ehtiyacın olmur. Siz buna yalnızlıq deyirsiniz, mənsə hüzur...
F. Dostoyevski
·
33 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.