Kaldırdı yüzünü tutsak; tatlı mı tatlı ve yumuşacık
Sanki mermerden oyulmuş bir aziz; memede uyuyakalmış bir çocuk
Öyle tatlı ve yumuşak ki, öyle masum ve sevecen
Ne acılar bir çizgi bırakmış üstünde, ne gölgesini düşürebilmiş hüzün!
Kaldırdı elini tutsak ve bastırdı kaşının üstüne
" Vuruldum " dedi, şimdi çok canım yanıyor işte
Yine de koymaz bana ,sağlamdır sizin sürgünüz ve zincirleriniz:
Çelikten dökülmüş de olsalardı, beni fazla tutabilir miydiniz?"
EMİLY BRONTE
MAHPUS 1845
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.