Saadet bir kabiliyettir.Bana kalırsa bu kabiliyeti besleyen kaynakta hamd,şükür duygusu.Küçük şeylerden mutlu olabilme sanatı.Olumsuzlukta güzelliği görme.Ama asla polyannacılık değil.Kahve içerken köpüklü oldu diye içi sevinç dolmak,yağmur yağarken gökyüzüne bakmak,
sonrası toprağı koklamak,yeni bir kitaba başlamak,kargoya kavuşmak,nefes alıyor olmak,artık siz adına ne derseniz.Mesela akışta sarı kız ineği denk geldi kulağına çiçek takılmıştı işte mutluluk budur.Aramazsın..O zaten aramadığında kendiliğinden ortaya çıkıverir.