Yavuz’a dışarı çıkmasını söylemiş, o herifi de adını unutacak hâle gelinceye dek dövmüştüm. Yetmiş miydi? Yetmemişti elbette… Hiçbir zaman da yetmezdi öylelerine…
Bir kadına, çocuğa hatta hayvana bile dokunacak kadar insanlıktan nasibini almamış yaratıklarla aynı dünyada yaşamaya devam ettikçe, onlar hâlâ bir yerlerde nefes almaya devam ettikçe de yetmeyecekti. Onlar olduğu sürece dünya hiçbir zaman daha güzel bir yer olmayacaktı.
Sayfa 103Kitabı okudu
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.