Kişi, çocuk sahibi olmadığı için pişmanlık duyabilir fakat çocuk, varoluştan mahrum kaldığı için değil. Çocuk sahibi olmamakla ilgili duyulan pişmanlık, kendimizle ilgili pişmanlıktır -çocuk yapmak, bakmak, büyüt mekten mahrum kaldığımız için duyulan hüzündür. Bununla beraber, mutsuz olan çocuğu dünyaya getirdiğimiz için piş manlık duyarız ve kendimizle ilgisi olsa da öncelikle bu pişmanlığı çocuk için duyarız. Bir kişiyi var etmediğimiz için yas
tutmayışımızın nedeni hazzın yokluğunun kendi başına kötü olmayışıdır.
Sayfa 52 - DoğuBatı YayınlarıKitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.