Hayattaki fırsatların ne zaman nerede olacağı belliydi ki? Ya da insanın kendi kendini tüketmemesinin geri dönüşü olmadığında bozulma varsa daha mı temkinli davranışlardı? İçinde bulunulan imkânların, sosyal veya özel şartların hiç mi etkisi yoktu? Hayat kendi seyrinde akıp giderken aslında çoğu zaman yolunu kendi buluyordu. Onun isteğine hükmedeceğine sanan ama dünyada sadece misafir olan insan ne şaşacak bir haldeydi...