Nemesis maratonunda okuduğum başka bir kitap ile geldim. Açıkcası kitabı indirimden alırken en kötü birine hediye ederim diye düşünmüştüm. Kitap ilk çıktığında çok fazla sayfada tanıtımını gördüğüm için de ön yargılıydım. Kitabın arka kapağını görünce bir şans verdim. İyi ki de vermişim 🫨 Kitap Duru ve Uğur kısa bir tatil dönüşü kaza geçirmesi, bebeklerini kaybetmeleri ile başlıyor. Kazanın ardından Duru için zaman farklı ilerlemeye başlıyor. Bebeğini kaybetmenin yanı sıra kocasının, “kendi kocası” olmadığını düşünüyor. Düşündüklerinin gerçek mi yoksa beyninin bir oyunumu olduğu konusunda ikileme düşüyor. Psikolojik destek aldığında da Capgras Sendromu olabileceği ihtimali her şeyi daha da karmaşık hale getiriyor. Duru yılmadan içinde bulunduğu ikilemden çıkmak için ipuçlarını takip ediyor. Olaylar zinciri ardı ardına geliyor. Yazarın ele aldığı konu özgündü. Duru’ nun kendi içinde yaşadığı çıkmazlar. Uğur’a bir an eskisi gibi hissederken bir anda yabancılaşması… Yaşadıklarına rağmen yılmadan ayakta kalması takdire şayandı. Duru’nun kendini bulmasında en büyük destekçisi Dr. Çınar olmasa karanlık kuyuda belki de kaybolacaktı. Karakterler okurken yaşadığımı hissettim. Kesinlikle kurgu okuyucuya geçiyor. Kitap son ana kadar gerilimin dozunu düşürmedi. Okurken zihnimde devamlı; Hayal mi? Kim bu? Şu olabilir mi? Amacı ne? gibi milyon tane soru döndü. Gereksiz betimlemelerin, duyar kasan tiratlara yer yermeyen tam dozunda bir kitaptı. Bu kitap ile güzel bir başlangıç olmuş, yazarın gelecek kitaplarını merakla bekliyorum

Gecenin RengiEda Yıldırım · Nemesis Kitap · 202347 okunma

·

31 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dickiecat