Yorgun bir şekilde yürüyorum yağmurlu bir gecede ,
O kadar bitkinim ki kalbim intihara meyilli,
Aklım, toprak kokusunu sevdiği için beni rahat bırakıyor.
Yorgunum o kadar yorgunum ki uzun köprüler geçiyorum manzarasını fark etmediğim konuşmaya cesaret eden ulu Çınar dahil ..
Gökyüzü halime acıyor gözyaşlarını üstüme döküyor ,
Yorgun şekilde yürümeye devam ediyorum gecenin sessiz çığlıklarında,
Karanlık ve sessizlikten başka bir şey yok gibi acım dışında ,
Ama huzurlu gibiyim biraz da .
Yeryüzü bile benim için çiçekli yollar sunmuş ,
Huzur kulağımla dinlediğim binbir çeşit hayvan sesleri ,
Ağır ağır yürüyorum karanlığın sessiz köprüsünde
Hayat sadece bugünmüş gibi ..
Aklım bile Acısını unuttu sanki değişik bir şekilde zevk alıyor ,
İçine çekti çünkü huzurla tütseyen kor olmuş külleri…
··
123 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.