Ahh Annelik...
Ne güzel şeysin...
Içinde hayata sırtını dönmüş
o küçük kız çocuğuna inat;
Evlatlarının yüzünde güller
Açtırıyorsun...
Evet çok yoruldun... yıprandın...
Ama yavruna bir kez sarılınca
Dünyaya kafa tutuyorsun...
Saçın okşansa saatlerce ağlarsın ama;
Yavrunun gülüşüyle parçalanmış
Kalbini yeniden inşa ediyorsun...
Ah Annelik... Ne mükemmel şeysin...