Reel yaşamımda hayalleri rafa kaldırıyorum
Bambaşka bir çizik atıyorum desensiz defterime
Bir gülücük konduruyorum belli belirsiz
Bir gözyaşı ıslaklığı kadar naif ve manidar
Evrensel bahçemin nadide çiçekleri başka bir atmosferi solumak istiyor
Benliğimse asılı kalacağı bir ruhun gözlerinde kaybolmayı tahayyül ediyor
Yakut gözler bir ışık kümesine hapsolmayı arzuluyor
Bir yıldıztozu parlaklığında var olma nedenini arıyor
Gözlerim uzakları yakın etmekle meşgulken
Gönlüm zaman nedir anlamıyor
Hazan mevsimi başlıyor
Sert kışların yaşanacağı hissiyatı zihnime zuhur ediyor
Yanındayken her mevsimin bahar olacağı fısıltısı ise
Kulağa hoş geliyor...
13/8/2023
Pınar PEKĞÖZ