"Ben..." diye mırıldandım, gözlerim dolu doluydu, dudaklarım titriyordu, içim ağlamak istiyordu, içim konuşmak istiyordu...
"Söyle." dedi Nisan, "Anlat bana. Dök içini."
"Atlattım sandım." deyiverdim birden,
"İyiyim sandım. O enkazın altından çıktım, aylarca uykuda kaldım, bir yaş büyüdüm ama bir yıl kaçırdım. Ruh gibi uyandım ve... Atlattım sandım işte Nisan, iyileştim sandım. Oysa ruhum hala o enkazın altındaymış. Bunu yeni anladım."