Aşk ve merhamet, şefkat ve hakikat, birbirinin içinde, birbiriyle özdeşleşmiş, mermere ekiyordu tohumunu. Mermeri tarla gibi sürüyordu aşk sabanı. Ve ekin, yeni ekin serpiliyordu dört bucağa. Mermerde bitecekti fidan.
Sayfa 123Kitabı okudu
·
104 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.