Halk yalnız başına, yani kendi yalnızlığına çekilmiş, kendi haline terk edilmiş, manevi olarak kimse destek vermiyor.. Safdilin biri etrafına bakınıyor ve birden sadece vurguncunun, toprak ağasının iyi yaşadığını anlıyor, her şey adeta onlar için kurulmuş, "Ben niye vurguncu olmayayım?" diye düşünüyor ve oluyor.
Sayfa 1175 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.