New England'da, her geçen yıl bizleri daha da az güvercinin ziyaret ettiğini dilimize dolamış durumdayız. Çünkü ormanlarımızda onlar için yeterince tünek yok. Görünen o ki, insan büyüdükçe korulukları tahrip edilen zihnine, her geçen yıl daha az düşünce uğruyor. Zihnimizin korulukları lüzumsuz hırs yangınlarını harlamak için satılmış yahut odun değirmenlerine yollanmış ve kala kala düşüncelerimizin tutunabileceği ince bir dal parçası kalmış geriye. Bizimle birlikte bir şeyler yaratıp üretmeyi çoktan kesmişler. Daha yumuşak havalarda, baharda ya da sonbaharda göç halinde olabilen kimi düşünceler, zihnimizin manzarasından kanatlarını çırpa çırpa soluk bir gölge gibi geçip gidiyor, ancak kafamızı kaldırıp baktığımızda düşüncenin kendisini cismen yakalamamız mümkün olmuyor.
·
55 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.