Duygusal olarak epey zorladı beni ama okumasam kesinlikle eksik kalacaktı bu muhteşem klasik... 1860ların Fransa'sında, uzlaşmaya yanaşmayan maden işçilerinin grevini anlatıyor roman... Maden işçilerinin günlük yaşamını, grevden önce nasıl geçindiklerini, kendi aralarındaki ilişki ve çelişkileri, kadın erkek ilişkilerinden komşuluklarına kadar hemen her detayı ile irdeleyen bir roman. Kesinlikle bir kahramanlık destanı değil, tam aksine köşeye sıkıştırılan insanların mücadele etmek zorunda kalışını anlatmış Zola... Bana çarpıcı gelen o kadar çok yönü var ki, buraya hangisini yazsam diye karar veremiyorum. Örneğin grevin aslında iş sağlığı ve güvenliği önlemlerinin maliyetini madencilere yıkmaya çalışan işletme nedeniyle patlamış olması, üzerinde çok da konuşulmayan bir detay gibi duruyor. Veya greve neden olan olayların, odakta bulunan işletmeyi güçlendirirken, sermayesi daha küçük olan madeni yıkıma sürüklenmesi; madencilerin küçük burjuva Maigrat'a olan öfkesi, bir tür CEO görünümündeki müdür Hennebeau'nun çelişkileri; yalaka işçi Pierron'un karaktersizliği; hissedar Gregorielerin tüm süreç boyunca vicdanlı birer insan gibi görünmelerine imkan veren sermaye ilişkileri gibi birçok nokta var üzerinde düşünülebilecek. Ki bunlardan gayrı, baş karakterlerden birisi olan Etienne'nin süreç içerisindeki gelişimi, Enternasyonal içerisindeki tartışmalar, Maheu ailesi içerisinde farklı yönlere savrulan fikir ve pratikler, anarşist Suvarin veya giderek ılımlılaşan Rasseneur gibi onlarca zengin karakter... Şimdi bile düşündükçe başım dönüyor!!! Daha yaşlı madenci Bonnemort'tan, burjuva sterilliğinin temsilcisi Cecile'den veya bu zehirli ortamdan fışkıran yeni kuşağın farklı temsilcileri; alaycı Zacherie, çaresiz Catherine, şeytani Jeanlin ve madendeki tüm erkeklerle yatan Mouquette'den hiç söz etmedim... Zola'nın bu eseri, roman olarak okunabileceği gibi, detaylı tartışmalarla incelenecek bir kolektif okumanın da konusu olabilir, öylesine zengin, öylesine fikir ve analiz dolu... Kendi adıma sadece şunu ekleyebilirim ki; anlatımlar biraz daha az, diyaloglar biraz daha fazla olsa, çok daha memnun olurdum... Kesinlikle okunmalı...

GerminalEmile Zola · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201910,9bin okunma

·

107 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Münür Rahvancıoğlu