Yaşamak ya da ölmek istediğini kimseye söylememelisin. Her şeyin kimyası değişiyor bunu söylediğinde. En çok da evrenin. İnsan var olmak üzere programlanmıştır. Sabahları güzel şeyleri düşündürür. Yersin içersin sürtünerek geçersin kalabalıklardan -. Bunu seversin. İnsan sıcaktır.Bir arada olmak, yaşamak. Ne zaman artık yaşamak istemediğini itiraf edersen kendine, o zaman yok olmak zehri bir mürekkep lekesi gibi dağılır her şeye. İşte o zaman koca bir mezar açılıyor hayatının ortasına. Hazırlık başlıyor. Ne bulursan at çukura. Havada yakaladığın seslere kadar. Bu tarafta hiçbir şeyinin kalmadığını göreceğin güne kadar. Zaten mezarlar olmasa kimsenin ölümü hatırlayacağı yok. Eğer hayvanlar gibi bir köşeye çekilip ölebilseydik, arkamızda bir mezar bırakmamayı göze alabilseydik bizi en fazla bir sene anacaklardı. Çiçek getirme, çelenk yollama, mezar taşına kapanıp ağlama olmayacaktı.
·
11 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.