Az
“Mevsime göre çiçekler dikiyordu toprağa. Ama ayakucuna değil. Papatyalardaydı sıra. Kim bilir o mezarda yatanın yakınları ne düşünüyordu gelip de çiçekler içinde görünce? Derda onlarla hiç karşılaşmamıştı. Çünkü sabahın ilk saatlerinde işini bitirip başından ayrılır, sonra da yıllar içinde genişleyen mezarlığın uzak köşelerine giderdi. Ekmeğinin peşinde.”
Sayfa 237 - Doğan KitapKitabı okudu
·
343 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.