Hiç düşündünüz mü?
Mutlu olduğumuz zamanın farkında mıyız veyahut bize mutluluk getiren zamanı koruyabiliyor muyuz?
Mutluluk denilince ulaşılması mümkün olmayan hedeflere ulaştığımız geliyor çoğu zaman aklımıza.. oysa sıradan işleri zevkli hale getirmenin bir yolunu bulduğumuzda da mutlu olduğumuzu fark etmiyor muyuz? Tıpkı kitapta da belirtildiği gibi "Yaptığımız iş bizi biraz zorlamazsa sıkılırız ve kendimizi eğlendirmek için bir kat zorluk katarız. Rutin işlere mikro akış anlarına, zevk aldığınız bir şeye dönüştürme yeteneğimiz mutlu olmanın anahtarıdır çünkü hepimiz bu gibi işleri yapmak zorundayız. (s.79)" Biraz dokunuş ile hayatımızı daha renkli hale getirebiliriz.
Peki kişi yaptığı işe bu kadar tutkuyla bağlıyken gerçekten emekli olabilir mi?
Bir amacımız var mı? Yoksa ömrünü sadece çalışarak emekli olmaya adamış nesilden miyiz?
Miyazaki'nin işinde tutkulu olduğunu ve akışın keyfini çıkarmasını bilen aynı zamanda ikigaisini her şeyin üstünde tutarak pek çok başarıya imza attığını okuduğum zaman aklıma direk 
Petros Amca ve Goldbach Sanısı kitabı geldi. Petros Amca'nın da ikigaisi yıllardır üzerinde çalıştığı formülü bulmaktı. Emekli olsa dahi o formül üzerinde çalışmış, son nefesine kadar da asla vazgeçmemişti..
Gel gelelim ikigaimizi nasıl bulacağımıza..
•Hangi etkinlikler sizi neden akışa götürür?
•Sizi akışa götüren etkinliklerin ortak özelliği nedir?
•En çok hoşlandığınız etkinlikler tek başına yaptıklarınız mı yoksa başkalarıyla birlikte yaptıklarınız mı?
•Hareket gerektiren mi yoksa sadece düşündüren şeyleri mi yapmak sizi akışa götürüyor?
Gibi soruları kendimize sorarak, hayatımızı yönlendiren temel ikiagimizi bulabileceğimizden kitapta bahsedilmekte. Bu yönüyle insanı sorgulatan bir kitap olduğunu söyleyebilirim.
Zihnimizi durağanlıktan kurtarmak için bir ikigaimiz, yaşamımız boyunca bize rehberlik eden bir amacımız olmalı, olmalı ki hem kendimiz hem çevremiz için daha yaşanabilir daha mutlu bir gelecek inşa edebilelim...
Tabi bütün bu süreçte bedenimizi ve bilincimizi doğru kullanmayı ihmal etmememiz gerekiyormuş. Öğün porsiyonlarımızı azaltarak, sağlıklı beslenerek hatta haftada 2 gün oruç tutarak bedenimizin dinlenmesine izin vermeliymişiz.
Doğru nefes egzersizleri ve hareket sayesinde gündelik yaşamda var olan problemleri, ana gündemimiz haline getirmeyiz. Kısacası bilincimizi bedenimizle entegre edebilirsek, ikigaimizle sağlıklı bir ömür geçirebiliriz.
Genel hatlarıyla okuması keyifli, sürükleyici aynı zamanda merak uyandırıcı bir kitap olduğunu belirtmeden geçemeyeceğim..
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.