Katman: 1.3
Dün ne halt ettim? Gelin bi' göz gezdirelim (Kendi kendime konuşuyorum).
Arkadaşımın yanına ofise gitmiştim. Akşama doğru çıkmaya yeltendim. Merdivenlerden indim ve çıkışa doğru giden o koridorda ilerlemeye başladım. Akşamları koridor karanlık oluyordu ve herhangi bir ışıklandırma yoktu. Tam çıktığım esnada, çıkışın solundan içeriye doğru bir kadın çıktı karşıma. Karanlıkta aniden belirdiğim için benden korktu. Ona doğru baktım ve 1-2 saniyelik gecikmenin ardından "kusura bakmayın" dedim. "Estağfurullah, iyi akşamlar" dedi. Ben de aynı şekilde "iyi akşamlar" diyerek mevzuyu kapattım ve küçük bir tebessüm belirdi yüzümde. Anneler günü olduğu için anneme hayatımda ilk kez çiçek aldım. Hayırlı bir evlat olduğumun farkındayım elbette. Her neyse elimde çiçeğimle eve doğru yollandım. Her zamanki gibi hızlı hızlı, koşturur gibi yürümeye devam ederken karşımda bir kadın belirdi. Çarpışmamak için hafif bir şekilde sola doğru yöneldim. Lakin kadının da benimle aynı şekilde yöneldiğini fark ettim. Kadının yüzüne doğru baktığımdaysa bana bakmadığını gördüm. Sonra daha da sola doğru yönelmeye çalıştım. İyice yaklaştıktan sonra gözlerini yerden kaldırıp beni fark etti ve uzaklaştı. Müneccim değilim ama düşünceli bir hali var gibiydi. Kim bilir ne düşünüyordu. Evet 1-2 dakika kadar kadının düşünceli bir şekilde ne düşündüğünü, düşünceli bir şekilde düşündüm. "Düşünceli görünüyorsunuz" demek geldi içimden, iş işten geçtikten sonra. (Hep böyle kafamın içinde senaryolar kurar ve bunları yaşardım. Üzücü). Kadının ne diyeceği hakkında bir fikrim yok. Son sözüm de "Sağlıcakla kalın" olurdu ve yoluma devam ederdim. Böyle söylediğimi farz ederek, onu bir nebze de olsa iyi hissettireceğimi arzu etmiştim. Ama belki de bir boka yaramayacaktı. Bunu asla bilemezdim. Söylemiş olsam dahi bilemezdim. Eve vardım. Bir iki saatlik gecikmenin ardından annem odama geldiğinde ona çiçeği verdim ve anneler gününü kutladım. Gerçekten mutlu olmuştu. Harbiden mutlu etmiştim. Çiçekçinin önünden geçerken çekindiğim için az kalsın almadan gidecektim. Ama kendimi durdurdum, "Ulan geri zekalı, ulan mal! Sözde seni sevdiğine ya da seveceğine inandığın sözde sevgili olduğunuz sevgiline bile çiçek alıyorsun, yetmiyor buket yaptırmışsın, annene bir tanecik gülü çok mu gördün?" Tabii haklı olduğum için dönüp çiçekçiye girdim ve bir tane gül istedim. "Ve elimde çiçeğimle eve doğru yollandım", ondan sonrasını biliyorsunuz. Bugünün anlam ve özeti benim için geneli düşündüğümde; "İyilik meleği olasım tutmuştu." Her ne kadar şeytanın izinden gitmek istesem de. Umut etmiştim. Her ne kadar "Ben' cil" düşünmek istesem de, "Biz' cil" düşünmeden edememiştim. Sanırım doğamda bu vardı. Göz ardı edemezdim. Yapılanmıştım. Ve bunun üzerine sağlam temeller atılmış hissiyatı vardı. Ama ne olmak istediğim, ne yapmak istediğim halen muammaydı. "Henüz yolun başındasın ama" dediğinizi duyar gibiyim. İnsanın asabını bozmayın. 20. yaşıma şurada 1 buçuk ay kaldı. Evet, henüz gencim diyebileceğim yaştayım ama zamanın artık ne kadar çabuk geçtiğinin ayırdında olacak kadar zihinsel bir olgunluğa erişmiş, ama bunca farkındalığa rağmen de küçük bir çocuk gibi sızlanan bebeydim. Bundan 10 yıl sonrası artık o kadar da uzak gelmiyor. Ve bu yazı burada son buluyor.
·
146 views
"Biz' cil" olmak güzel. Çok hoş bi ileti düşünce akışınız karmaşık gibi ama bi o kadar da (hoş ve güzel sıfatlarını kullandım ne diyeceğimi bilemedim siz kendinizce en güzel sıfatı koyarak okuyun lütfen yorumumu.) Ve sizi daha büyük sanıyordum yaşıt olduğumuzu bilmek iyi hissettirdi. Her neyse içimden geldi yazmak sizin deyiminizle sağlıcakla kalın.
Günün sonunda bir insana bir nebze de olsa kendini iyi hissettirmek, beni iyi hissettiriyor. Aslında bunun altında yatan şey "İşe yaramış olmanın verdiği mutluluk." Demek işe yarayabiliyormuşum diyorum kendi kendime. Siz de sağlıcakla kalınız efendim. Büyüyorum. Büyümeye devam edeceğim. Yazmaya da devam edeceğim. Ta ki, tamamen anlamını yitirene kadar. İyi geceler, tatlı rüyalar dilerim.
1 next answer
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.