İlacımın içinde saklı olduğunu biliyorum.
Bir zehir gibi kokmadan gizlice şifanın kıyısında beklediğini biliyorum.
İçtiğim her yudumda biraz daha fazla bağımlılık yapan,
Kanıma, ruhuma ve yorgun düşmüş bütün benliğime karışan aşkının zehriyle yanan bendim.
Sen ilacımın içindeki zehirli öpücük tohumlarıydın.
Bilmeden öptüm
Ve
Her seferinde suya hasret bir kuş gibi döndüm sana
Yuvasından düşmüş ve kanatlarını kırmış yaralı bir kuş gibi.
Güvenerek konduğum ama kırılmaya meyilli bir dal parçasıydın sen.
Şimdiyse
Kanatlarım artık yoruldu ben de yere düştüm.
Aşk ayaklar altında ezilmeye başladı.
Bibliofila ✍️🖤