Yabancı
Bugün veda ettim. Bir kişiye değil, bir asraydı sanki. Çay içtik önce. iki açık çay. Kafenin içeri doğru açılmış balkon camı önünde. Haliç'i seyrettik bir süre. Uzaklar iyileştirir ya hep, ya da öyle derler, o an gitmeyi düşündüm ben de. Suat konuşurken, ardımda bırakmaya cesaret edemediğim kentin denizine baktım. Öyle çok şey ki!
Anladım, gidemem bir yere.
Aşığım.
Suat'ın canı cehenneme. 12.12.2010
Sayfa 32 - Dergah YayınlarıKitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.