Daha çok, daha çok yok olmanın eşiğindeyim bu aralar.
Sigaralar, şişeler galiba fazla boş verdim. Bana her yer sen artık, hiç farketmez sevginin olmadığını bile bile intihar edemezdim.
Kalamazdım,
aptal olarak yanında kalamazdım. Yazmasam keşke şunları ama kafayı yiyecek gibi oluyorum, daralıyorum, bunalıyorum, ölüyorum. Hiç benim olmadığını fark ettim ilk kez, çınar ağacı altında saçlarını okşamak vardı ama olmadı yıl geçti olmadı istediklerim, iyi dileklerim üflediğim pastaların tadını kaçırdı.
Geç fark ettim hiç benim olmadığını, ben de üzgünüm geç fark ettiğim için.
Çınar ağacı kesildi gitti, sahiller altüst, dünya dönmekten yorulmuş kuşlar uçakmaktan yollar ezilmekten,
aynı ben yani.
Sigara bitmekten, umut tükenmekten, arabalar gitmekten...
Yorulduk. Cümleten biz gidelim artık kalkın, biz tükendik tanrım.
Kimse görmedi, yavaş yavaş, usul usul, sessiz sessiz biterken.
Fırtınalar koparttım içimde,
Hiç benim olmadığını fark ettiğim an.
Hiç benim olmamışsın.
·
103 görüntüleme
zor olan ne biliyor musun? seni sevmek değil, sana ulaşmak. zor olan bu. insanlar kendilerini sevdirmeyi başarıyor. doğru. bir anda sevebiliyoruz ama bir anda nasıl kendini sildirebiliyorsun ya? ben seni o kadar seviyorum. sen de benden o kadar git diyorsun ve gidiyorsun. aslında ben gidiyorum. bitti işte, bitti sanırım. vazgeçiyorum. mutlu musun?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.