“Doğduğun günden beri yalnızsındır, evet ama etrafın hep nefeslerle çevrilidir, bu yüzden yalnız olduğuna inanmazsın. Yalnız kaldığını düşündüğün zamanlar yalnızca etrafında bir nefes yoktur. Aslında herkes, en az herkes kadar yalnızdır.” “Ben bu evin bahçesine dikilmiş bir ağaçtım, asla çiçek vermiyordum,kökümü saldığım yerde yavaş yavaş çürüyerek ölüyordum. Şimdi karşımda duran bu adam, ellerini köklerime uzatmıştı, köklerimi saldığım topraktan yavaşça ayrılırken onun sarmaşık yeşili gözlerine tutulmuştum. Koparıldığını iliklerine kadar hisseden bir ağaç, nasıl olurdu da tam koptuğu anda ilk çiçeğini verirdi?” Gül Kuyusu sevdiğim bir kitap oldu özellikle tasarımına bayıldım yarı manga yarı roman olması gerçekten çok hoş kitabın kapağına aldatıp toz pembe bir hikaye okuyacağınızı sanmayın kitapta fazlasıyla travmatik olaylar var tatlı toz pembe bir aşk hikayesi okumuyoruz…

Gül Kuyusu 1Binnur Nigiz · Dokuz Yayınları · 032 okunma

·

66 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Can göl