Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

BEN SENDEYİM SEN BENDESİN RÜVEYDA
Önce korkunç azaba, kahra gömülüyorum Sonra en büyük affa uğrayıp gülüyorum Çatlıyor da mezarım, dışa vuruyor beni Terazi, Rüceyda’ya dîvan kuruyor beni Güneş aktı; ay söndü; parçalandı yıldızlar Rüveyda, burda şimdi sen varsın; gözlerin var Beyaz tüller içinde ruhun sarıyor beni Sahibisin bu eşsiz muhabbet sarayının Mağrur yükseliyorsun uluların katına Huriler imreniyor sonsuz saltanatına Elime tutuşturup kalbinin kadehini Sevgini şarap gibi sunuyorsun Rüveyda Çiçek çiçek kalbime doluyorsun Rüveyda Acı yık; intizar yok; eskide kaldı hasret Devrini tamamladı endişe, korku, hayret Buz ve köz tarih oldu; bitti zaman ve mekân Zaman biziz, mekân biz; imkânsıza yok imkân Ömrün ne sonundayız, ne de henüz başında Otuz üç yaşındayız, hep otuz üç yaşında İçim sensin bu ilde; dışım sensin Rüveyda Rüveyda, ben sendeyim; sen bendesin Rüveyda Nurullah Genç
·
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.