Her kelime, başkalarının kalbine ulaşır da o kalbleri harekete geçirir,
onları derleyip toparlar ve sevk eder değildir. Bunlar, ancak üzerinden kan
damlayan, zîrâ diri bir insânın kalbini kendisine azık bilen kelimeler olabilir.
Yaşayan her kelime, mutlaka bir insânın kalbini azık edinmiştir. Dudaklar
üzerinde doğan ve dillerin [öylece] savurduğu, böylelikle Hayy İlâhî kaynağa
ulaşamamış kelimelere gelince, hiç kuşkusuz bunlar ölü olarak doğmuştur
ve beşeriyyeti tek bir karış olsun ileriye doğru sevk etmemiştir. Hiç kimse
de bu kelimeleri benimsemeyecektir. Zîrâ ölü olarak doğmuşlardır. İnsânlar
ise ölüleri benimsemezler.
Yoldaki işaretler, Şehid Seyyid Kutub