Yalnız Adam
Bugün iki Kasım; bir adam var karşımda. Hava çok soğuk, o da üzerine almış eski bir palto, sarılmış kendine, yürüyor kaldırımlarda. Suç bu sefer Kasım'da değil. Üşümüş adamın yalnızlık titretir içini, kendine sarılması yetmez. Acıları yakar ama ısıtmaz kalbini. Yüzüne baktıkça yaşlanır hayat, onur yaraları işlenmiş, yüzü çizik çizik. Pek de mutlu değil aldığı bu nişanlardan; o yenilgiye doymuş, mutsuz adam. Omuzları çökmüş, Nefesleri kesik kesik, belli ki adet edinmiş bu nefesi. Kendine ağır geliyor, artık bu adam derin bir nefes almayı bilmiyor ,işte o herkesin bildiği gibi yorgun, yalnız bir adam...
𝓔𝓵𝓲𝓯 𝓣.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.