Aksine, acıyla uyuduğunda daha da kök salıyor bilinçaltının derinliklerine. Uyku küçüm ölümdür. Ruh bedenden gider hatırlamıyoruz sanırız . Oysa sadece ara vermiştin zihnimiz o şeyin gidişatına, Pause düğmesine basmıştır. Uyanınca daha da güçlü bir şekilde devam eder acılar yaşanmaya. Bu yüzden herşey zihinde iç dünyamızda çözülmelidir daha güzel bir ertesi gün için... Sevgilerle..