Bir gece vaktiydi. Dere, ara sokaktaki yol boyunca uzanıyordu ve o karanlığa rağmen ışıl ışıldı. Üzerine yapılmış olan köprünün ışıkları, derenin sularına renk katıyordu. Köprüden dereye yansıyan ışıkların oluşturduğu görüntü, güzelliğiyle beni etkilemişti. Otobüs yolculuğu, bana karanlık yollarda çeşitli hikayeler yazdırıyordu. Bir otogarda inenler, başka bir otogarda binenler; bavulunu alıp arkasına bakmadan gidenler, bavulunu bagaja koyup geride bıraktıklarına el sallayanlar. Sevdikleri tarafından beklenenler, bir amacı olmadan gezmeye çıkanlar. Otobüs yolculuklarını seviyorum. O yolculuklarda aklıma ne yorgunluk, ne de uyku gelir. Karanlık bile olsa gözlerim, dışarıda olanı biteni ve kurulu düzeni seyreyler. Birbirine doğru hareket eden iki araç. Yol aynı yol olmasına rağmen araçların biri gidiş yolunda, diğeri dönüş yolundadır. Bu araçların bekleyenleri farklı farklı şehirlerdedir. Benim için yol bitmek üzeredir. Bu kısa yolculuğumda yine farklı farklı insanlarla karşılaştım. Memleketi, kültürü, kişiliği ve karakteri farklı insanlardı bunlar. Ben yolculuğumu burada sonlandırırken otobüs yoluna devam ediyordu. Ülkenin bir ucundan yola çıkmış diğer bir ucuna gidiyordu, yolu uzundu. Ben şoför ve muavine iyi yolculuklar dileyerek bavulumu alıp yoluma koyuluyorum. Bekleyenime kavuşma vakti..
10.05.2024
Mümine SARIGÜL