Ve katranla sıvanmış ağ perdeli ağzını kıpırdatıp
Kendi nöbetini tuttum ömrümce yavaşladım
Hüküm şimdi tüy bırakmaz gönülde
Canhıraş kopuşun ve sönen fanusun muhafızı
Fecr-i kâzibi olsun görmeme izin verse
Aşkın telvesinde oyalanırım tâ ki
Ömrün zalim fetreti geçsin.
Sayfa 47Kitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.