Bir çocuğun annesine bağlanması, karmaşık ama çok önemli bir psikolojik iştir. Normal çocukluk gelişiminde önce çocuğun tüm dünyası annesidir. Daha sonra, bebeklik ve yürümeye başlanılan aşamalar arasında, çocuk annesinden ayrı olduğunu fark eder ve ayrılık kaygısı yaşar, anne ortalıkta yokken ağlar. Çoğu zaman, kaygıdan kaçınmak için anne-çocuk ilişkisinin güvenliğini temsil eden bir nesneyi benimser. Buna da geçişteki bağlanma nesnesi denir. Genellikle bu bir battaniye veya peluş bir oyuncaktır ve yürümeye başlayan çocuk onu her yere, özellikle de beraberinde yatağa götürür. Geçiş nesnesi, çocuğun bağımlılık ve bağımsızlık arasındaki boşluğu doldurmasına yardımcı olur.
Sayfa 76 - Yakamoz KitapKitabı okudu
·
156 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.