"Mitler, “bizi varoluşumuzun içgüdüsel temellerine bağlayan” ve “psişik süreçlerin ve gelişimin tanımları" olan metaforlardır. Mitsel fikirler, dünyanın her yerinde mitolojide, masallarda ve “normal ve ruhsal hastalığı olan kişilerin rüyalarında, vizyonlarında ve fantezilerinde" gözlemlenebilirler. Mitolojik anlatımı akıl “boş spekülasyon" olarak görebilir ama duygular açısından “hayatı bilimden daha kesin bir şekilde ifade eden” ve onun insan yapımı etik kodlar yoluyla daha doğal bir şekilde yaşanmasına izin veren "iyileştirici ve geçerli bir faaliyettir.
Herhangi bir arkaik-çocuksu itici güç tarafından aşılanmayan efsanevi hiçlik ile etik bir kardeşlik, saf bir boşluktur ve insanda göçmen kuşu denizden geçiren kadim hayvansal güce dair en ufak bir iz bile uyandıramaz...
(...)
Mitsel yaşamın sembolik dili, "hayal edilemeyecek" bir dinsel deneyim, "kendini ifade edecek bir görüntü, bir biçim" verir.
Mit, insandaki ilahi bir yaşamın ortaya çıkışıdır. Miti icat eden biz değiliz, mit bizimle daha çok bir Tanrı Sözü olarak konuşur.
Mitler, evrensel olarak ortaya çıkan arketiplerden, "insanlığın ilkel fikirlerinden", "temel içgüdü kalıplarından", "iz bırakana işaret eden bir izden" doğarlar.
Arketipler... akıl yoluyla yaratılmamışlardır. Her zaman var olmuşlardır ve bilinçdışının mitlerle çok sık karıştırabildiği belirli süreçleri üretirler. Mitolojinin kökeni budur. Mitoloji, arketiplerin yaşamını formüle eden bir dizi görüntünün dramatize edilmesidir.
Arketipik “model" bilinçdışı için biyolojik modelin vücuttaki karşılığıdır. Arketipler birlikte, kolektif bilinçdışının yapısını, yani ruhtaki kolektif bilinçli zihnin karşılığını oluşturur."
Sayfa 111
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.