Zaman içinde değil, fakat benim anlayamadığım bir boşluk'ta şöyle bir görünüp kayboluveriyordu. Pazar akşamı beni bırakıp gidince artık bitmeyen bir zamana giriyordum, kıyamete kadar süren iki hafta başlıyordu. Şimdiki zamanın üstüne oturmuş bir "boşluk"tu bu.
Sayfa 11Kitabı okudu
·
125 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.