"Yıkıl karşımdan leş kargalarının başı, iğrenç yaratık! Ölüleri rahat bırak!"
Soğuk bir ses cevap verdi: "Nazgûl ile avının arasına girme! Yoksa seni sıran geldiğinde öldürmem. ..."
Bir kılıç şakırdadı kınından çekilirken. "Ne istersen onu yap; ama buna engel olacağım elimden gelirse."
"Engel olmak mı? Seni ahmak seni. Hiçbir ölümlü adam bana engel olamaz."
Sonra Merry, o saatte duyduğu seslerin en garibini duydu. Sanki Saklımiğfer gülüyordu; berrak sesi çeliğin şakırtısı gibiydi. "Ama adam değilim ki ben! Karşında bir kadın var! Éomund'un kızı Éowyn'im ben. ..."