Böylelikle gazetenin resmi çizeri Hernan Merino'nun çizgileri eşliğinde yayınlanan ilk basılmış öykümü okuyabildim. Odama saklanıp tek bir solukta, tüm yüreğim ağzıma gelerek okudum onu. Her satırda matbaa harflerinin ezici gücünü hissediyordum, evrensel bir dehanın alçakgönüllü bir parodisi kılığında o kadar aşk ve acıyla ortaya çıkardığım satırlar bir-iki teselli veren cümlenin desteklediği zayıf, karanlık monologlar gibi görünüyordu gözüme.
·
10 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.