İnsan zaîftir; belâları çok. Fakirdir; ihtiyacı pek ziyâde. Âcizdir; hayat yükü pek ağır. Eğer, Kadîr-i Zülcelâl'e dayanıp tevekkül etmezse ve itimâd edip teslim olmazsa, vicdanı dâim azâb içinde kalır. Semeresiz meşakkatler, elemler, teessüfler onu boğar. Ya sarhoş veya canavar eder.