"Herkes yorulur çalışırken," dedim. Derin bir nefes aldım. "Önemli olan huzur, mutluluk değil mi? Mutsuzluk, fiziki yorgunluktan daha çok yorar insanı. Ama mutlu insan yorgunluğu hissetmez. Hatta bazen işi yorucu olmayan ama yaptığı işi sevmeyen insanlar; yorgunum, ölüyorum diyor. İşi yorucu olan insan yani çok da yorucu değil diyor. Bana göre bu mutlulukla alakalı. İşi yorucu olmayıp yorgunluktan ölen insan, mutsuz. Çünkü ilgi alanı değil. O para için çalışıyor. Diğeri ise kendisi için çalışıyor. İş hayatı bu şekilde sosyal hayata bile yansıyor. İnsan mutluysa mutlu eder, mutsuzsa çevresini de mutsuz eder. Sadece iş konusu için de söylemiyorum bunu, inan bana yorgunluk mutlulukla çok alakalı. Mutsuz insan hep daha çok yorgundur. Tabii ki günümüz şartlarında ilgi alanını seçen para için çalışmayan insan çok az. Herkesin öyle bir imkânı yok. Benim şu an var. Sonrasına bakacağız. Sen mimar olacaksın. Yorulacaksın da. Ama sevdiğin işi yapacaksın. Yorulup bitirdiğin işe gururla bakacaksın, gülümseyeceksin. Ben mimar olsam, şu işi bir bitirseydim diye çalışacağım. Özen bile göstermeyeceğim belki bitirmeye odaklandığımdan."
Sayfa 68 - Armoni YayıncılıkKitabı okudu
·
107 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.