Onca yangın oldu her birine yetişmeye çalıştım. Onca dert yaşandı hepsine tek tek sarıldım. Onca yara açıldı hepsini sarıverdim. Onca hüzün dolu yağmurlar yağıverdi şemsiyemi uzattım. Ama bak şuan boğazım düğümleniyor, nefes alamıyorum, dizlerime kapanık haldeyim. Kim var, nerede koştuklarım, nerede sarıldıklarım, sardıklarım. Nerede o insanlar? Hepsi uzak..
Fark etmek acıydı ama gerekliydi.
Bir yolum yok, bir bekleyenim
Bu yorum görüntülenemiyor
Sen yoktun ben yalnız kalmayı öğrendim
Acıya duvar gibi durmayı öğrendim
Kaybolmuş bir dilin sözcükleri gibi
Köksüz bağsız durmayı öğrendim
Bunların hepsi senin hesaplarınmi?
Bir anne ve baba bir tane arkadas bir kedi yeter bana .
Herkes herkesle samimi ama kimse kimseyi sevmiyor
Son zamanları anlatan en iyi betimleme 👍
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.