" Ona olan duygularından çok, kendi varlığının Şehnaz'dan yansıyan ışıltısıydı mutlu eden. Onun aynasından, kendi varlığı her geçen gün daha fazla büyüyerek daha fazla parlayarak çoğalıyordu. Bu ilişkide hayran olduğu Şehnaz değil, onun gözlerinden yansıyan kendi varlığıydı. Belki de ilk kez varlığının gücünü, var olmanın büyüsünü tüm benliğinde hissediyordu ve bu parlak aynada varlığını onaylamaya, bu ilişkinin tek hakimi olduğunu hissetmeye, bal rengi gözlerin kayıtsız şartsız teslimiyetinde kutsanmaya her geçen gün daha fazla alışıyordu. "
Sayfa 151 - Romanoku YayınlarıKitabı okudu
·
141 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.