Her beşerin sözü tartılır, değerlendirilir, peygamberler hariç!
Tasavvuf sohbetlerinde anlatılan bir menkıbeyi aktarmak isterim:
Bir mürid kendisine mürşid arar ve diyar diyar dolaşır. Bir heyecan ile yola çıkar. Ulaşabildiği tüm mürşidlerin kapısını çalar. Ancak kapıyı açan her mürşitte bir kusur bulur. Kimisi için “Esmer yüzünde nur yok!” der. Kimisi için “Gözünün üstünde kaşı var!” der. Kimisi için “Çok yemek yedi.” der. Bir şekilde her gittiği mürşitte bir kusur bulur ve bulduklarının dizinin dibine oturup rahle-i tedristen geçmez onlardan ders alıp mürid olmaz. En sonunda ilk gittiği ve bir şekilde kusurunu bulduğu mürşide tekrar gider ama içi rahat değildir. Bu durumu fark eden mürşid, gence şunu der: “Evladım! Sen kendine peygamber mi arıyorsun? Eğer öyleyse bulamazsın! Son Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem) ile bu iş bitmiştir. Artık ondan sonra onların varisleri vardır.”
Allah’ın kulları içinde sadece peygamberler masumdur. Onlardan gayrı her kul hataya ve günaha düşebilir. Her beşerin sözü tartılır, değerlendirilir. Ancak peygamberlerin sözleri tartılmaz, hemen itaat edilir. Çünkü onlar vahiy ile konuşurlar. Evladımıza iyi bir muallim ararken iyisine kötüsüne bakacağız, sigara içiyor mu içmiyor mu öğreneceğiz. Ama masum bir muallim aramayacağız.
·
114 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.