Eğdi başını sağ omzuna.
-ben geldim” dedi.
Mahcuptu ama muhtaçtı da.
Mahcuptu çünkü;
her gece gıkını çıkarmadan dinliyordu onu.
Muhtaçtı çünkü; başka anlatacak bir kimsesi yoktu.
ellerini iki yanağına yapıştırdı.
“Eyvah, bugün de yaşadım” dedi.
süzülen yaşları karıştı akan sulara.
susmayacak kadar çok ağladı.
Ama maalesef saati dolmuştu ve alışmıştı.
yanından ayrılmak zorundaydı.
Bu yüzden kurulu bir oyuncak bebek gibi.
Aniden susabiliyordu.
Ve sustu.
Şimdi de sahibini mutlu etmeye gidiyordu.