Gülümsüyorlar, konuşuyorlar bizimle fakat hiçbir şey anlamıyoruz.
Çöl burada başlıyor işte. Sosyal çöl, kültürel çöl. Devrim günlerinin ve kaçışın heyecanı yerini sessizliğe, boşluğa, önemli bir şeye hatta belki de tarihe tanıklık ettiğimiz duygusuna kapıldığımız günlere duyduğumuz özleme, memleket özlemine, aile ve arkadaş özlemine bırakıyor.
Sayfa 33
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.