SARTRE’A GÖRE beden salt etin olgusallığına indirgendiğinde müstehcenleşir. İsnadı olmayan -yönelmemiş, bir eylem ya da durum içinde olmayan- beden müstehcendir. Bedenin sayı ve kapsam olarak fazlalık hareketleri müstehcendir. Sartre’m müstehcenlik teorisi toplum yapısına, onun süreç ve hareketlerine aktarılabilir. Bunlar da her tür anlatısallıktan, yönelimden, anlamdan soyulduklarında müstehcen hale gelir. Sayı ve kapsam olarak fazlalıkları şişmanlama, yığınlaşma ve urlaşma şeklinde ifade eder kendini. Hedef ve biçimden yoksun olarak büyür ve yayılırlar. Müstehcenlikleri buradadır. Amacın ötesine geçen bir ivmeye kavuşan hiperaktivite, hiper-üretim ve hiper-iletişim müstehcendir. Aslında harekete geçirmeyen ve hiçbir şeyi yoluna koymayan bu hiper-ivme müstehcendir. Aşırılığıyla hedefin ötesine geçer. Salt hareket olsun diye ivme kazanan bu saf hareket müstehcendir: “Hareket, durgunluktan ziyade sürat ve ivmede ortadan kaybolur — hareketten daha hareketli olanın içinde ve deyim yerindeyse, yönünü elinden alıp onu aşırılığa yöneltenin içinde çözülüp dağılır.”
Sayfa 47 - İvme ToplumuKitabı okudu
·
75 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.