300 yiğidi ile imkansızlıklar içinde kendinden katbekat donanımlı olan 1000 kişilik müşrik ordusu üzerine korkusuzlukla yürüyen Allah Resulü ve ashabının; bir avuç zalimden korkan, kuru gürültü olmaktan öteye gidemeyen, bahaneler üreten, meydanda iki slogan atmayı dünyayı kurtarmak sanan ümmeti olduk. Oysaki biz yürüyüşü ile ölümü korkutan Hamza'lardık. Şeytana yolunu değiştiren Ömer'lerdik. Zülfikarla adalet dağıtan Ali'lerdik. Küdüs kapılarına dayanan Selahaddin'lerdik. İstanbul surları önünde Fatih, Mısır çöllerinde Yavuz'lardık. Uyanmak için neyi bekliyoruz ey Müslümanlar! Yerle bir olmuş, ayaklar altına alınmış izzetimizi kurtarmak için neyi bekliyoruz! Ebabilleri beklemekten yorulmadınız mı, ebabil olmak nefsinize bu denli mi ağır geliyor ey Müslümanlar!