Bir hayatım daha olsa, korkmadan dokunmak için yaşardım onu.Bir keklik beslerdim ellerimle, varsın uçsun sonunda. Bir çiçek büyütürdüm, varsın solsun sonunda. Bir omuz ısıtırdım , varsın gitsin sonunda. Dokunurdum. Ben eriyene dek, o eriyene dek, biz hiçleşip karışıncaya dek bu derin boşluğa, dokunurdum. Ama yok bir hayatım daha. Bir hayat daha yok..
Sayfa 314Kitabı okudu
·
20 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.