Yaklaşık üç haftadır lbis'te adeta tedavi görüyordu. Bu tedaviler iki çeşitti. Mavi denizin üstünde bir yükselip bir kaybolan müthiş kara manzaraları ve dirseğinin dibinde, gece gündüz okuduğu kitap yığınlarının oluşturduğu güzel görüntü... Aylardır ilk kez gerçek bir kütüphaneye erişimi vardı ve bu çok yönlü kütüphane sabırsız ve dinlenmek bilmez ruhunun özlem duyduğu bir şeydi. Okuduğu kitapların, seyrettiği manzaralar gibi üzerinde anestezi etkisi yaptığının farkındaydı. Kitapları adeta yiyip bitiriyordu; tek derdi acısını dindirmek ve hafızasını köreltmek olan bir hasta gibi... Kitaplar ona bir sakinlik katıyordu ve ilk günlerde yaşadığı öfke dolu acılarıyla kıyasladığın da buna çok memnundu. Tam da ihtiyacı olan ilaçlar, işte bunlardı ...
Edith Wharton / Ay'ın Parıltıları. syf 163