Kul, başına gelen bir musibet sebebiyle mutlaka şu dört halden birinde olur:
1. Kalbi, dili veya diğer azalarıyla kızar, kızgınlığını ifade eder.
2. Kendini tutarak başına gelen musibete sabreder. O musibetten hoşlanmaz, onu sevmez, başına gelmesini istemez, ancak kendini tutar.
3. Rızâ halidir. Bu durumdaki insanın, başına gelen musibete karşı gönlü ferahtır. Ondan tamamen hoşnuttur.
4. Şükürdür. Kişi, musibetten dolayı Allah'a şükreder. Musibet sebebiyle, o musibete karşılık çok daha büyük sevap imkanı yarattığından dolayı Allah'a şükreder.