Yıllar geçse de üstünden,
İzi kalır, sessizliğin derinden.
Kırılan parçaları toplamakla geçti dünüm,
Hiç düşünmedim, nasıldı bugünüm.Sergilerim o kuyusu kazılmış insana,
Adını yazarım o mermer gibi taşlara.
Düşünür müsün geçen onca yaşlara?
Gider misin sessizce o yarınlara?Kalitedir, bu yanındaki hayatlar,
Düşündüğün kadar senindir bu arkadaşlar.
Okur musun, yazdıklarımı bir solukta,
Satırların hatrı kalır onca sayfalarda.Son mısrada geçer isminin yanında bir hatıra,
Sokak aralarında düşünür kalırım bir tarafta.
Okurum seni gözlerinden bu yaşlara,
Gururuma yenik düşerim, bu olmayacak rüyalara.Hatırlarım, son kelimedeki yaşadıklarımı,
Dünyam kadardır, döner etrafımda geçmiş yıllarım.
Geçer durur, saatler gibi görünür,
"Sen misin?" deseler, çıkar düşünür.Kalemimle anlatırım bu satırlara,
Mısralar arasında kaybolur giderim,
Dünyamdır bu diyemeden yaşananlara,
Silgi gibi, bu yaşamdan kaybolurum.Peşimi bırakmaz bu kalemlerin izleri,
Yazdıkça huzur buldum bu yerleri.
Gönüllerde hissederim yazdıklarımı,
Okuyana sorarım, güzel midir bu altınlarımı?