Sezai Karakoç okumayalı çok zaman olmuştu beni biraz yordu açıkçası ama hala güncelliğini koruyan cümleleri okumak hiç kötü değildi. Bazı sayfaları bütünüyle buraya yazmak istedim yeri geldi ama sizin kitabı direk okumanız daha iyi olacaktır.
Bu kitabı oluşturan yazılar Karakoç'un 1974 ile 1976 yılları arasında yazdığı yazılardan oluşmaktadır. En beğendiğim kısımları da Bunalımın Kaynağı, Edebiyat ve Felsefe oldu. Edebiyat ve Felsefe bölümlerinde verilen bilgiler ufuk açıcıydı. Tek kelimeyle filozofların düşüncelerini anlatmaya çalışan akademisyenlerin yanında Sezai Karakoç bir harikaydı.
Son olarak Diriliş insanı diye söze başlıyor ve aslında bize gerçek kişiliğimizi ki okuyunca anlaşılacak gerçek Müslümanlığımızı anlatmaya çalışıyordu. Bu cümleleri okurken de Necip Fazıl'ı andığımı söylemeden geçemeyeceğim. Ne diyordu: "kim var! " diye seslenilince, sağına ve soluna bakınmadan, fert fert "ben varım! " cevabını verici, her ferdi "benim olmadığım yerde kimse yoktur! " duygusuna sahip bir dava ahlâkını pırıldatıcı bir gençlik... Evet bir gençlik istiyoruz bir insan istiyoruz ki "zaman bendedir ve mekân bana emanettir! " diyebilsin..