Küçük bir kızken evde zorbalık görmekle dış dünyada zorbalığa maruz kalmak arasındaki bağlantıyı görmek zor değil. Kontrolcü annesi tarafından sessiz, şikayetsiz ve uysal olmaya zorlanan bir çocuğun okulda aynı role bürünmesi doğaldır. Hedef olmayı öğrenmiştir ve kendini korumak için gereken becerilere sahip değildir. Edilgen olmak üzere yetiştirilmiştir; zorbalar da bunun kokusunu alır. Böylesi bir mükemmeliyetçi kontrole maruz kalan çocuklar, genellikle, nihayet kendi başlarına kaldıklarında, bir daha asla zorbalığa kurban olmamaya karar verirler, itilip kakılmak yerine, kendileri itip kakmaya koyulurlar.